Verandering
Bijgewerkt op: 22 okt. 2020
Verandering kan ervoor zorgen, dat je leven opeens op z'n kop staat. In mijn geval is dat, nadat ik had besloten om te stoppen met werken.
Ik had een leuke baan bij een bedrijf waar ik al bijna 44 jaar werkte. De organisatie had besloten om van Arnhem naar Amsterdam te verkassen. Er was een sociaal plan opgesteld, waar de Ondernemingsraad mee akkoord was gegaan, en waarin het minimum aan wettelijke rechten was opgenomen. Je mocht mee verhuizen naar Amsterdam, dus behoud van baan, maar je kon ook zelf besluiten het niet te doen en dan kwam je in aanmerking voor een vertrekregeling en een WW-uitkering. Ik vond het een moeilijke keuze en besloot in ieder geval gebruik te maken van de transitieperiode van een half jaar. De transiteperiode wil zeggen dat je blijft werken en naar Amsterdam reist, met behoud van het recht op het sociaal plan. Omdat ik van mening ben, dat je pas weet hoe het is, als je het hebt ervaren.
Het forensen viel niet tegen en toen in maart 2020 COVID-19 zijn intrede deed, kon ik ook nog thuiswerken, wat enorm veel reistijd scheelde. Toch nam ik de beslissing om gebruik te maken van de vertrekregeling. Ik dacht na totaal 48 jaar werken wel toe te zijn aan een rustiger leventje. Toegegeven, de financiele tegemoetkoming was ook een argument.
Maar wat heb ik een spijt! Ik ben nu twee maanden werkeloos en inmiddels wel uit-gehobbied. In huishoudelijk werk heb ik steeds minder zin. In alle jaren van fulltime werken, was alles in een "poep en een scheet" in huis op orde. Ik deed alles in een moordend tempo en ik verzette bergen. Dat was ik zo gewend. Het liep, meestal, op rolletjes. Alles was gepland en had structuur. Ik dacht het heerlijk te vinden om van al dat "moeten" af te zijn, maar het tegendeel is waar. Ik mis de structuur. Ik mis mijn collega's. Ik mis waardering. Mijn hemel wat heb ik gedaan?
Bovendien valt het inkomen ook nog bar tegen. Ik krijg een prepensioen uitgekeerd en dat wordt in mindering gebracht op mijn WW-uitkering. Jarenlang pensioenpremie betaald en dan ziet men het als inkomen. Het is toch te belachelijk voor woorden.
Ik ben nu volop aan het solliciteren en hoop nog een leuke baan te vinden. Hoewel ik een bak aan ervaring heb, zal dat, voor deze
60-plusser, niet eenvoudig zijn, maar ik ga mijn stinkende best doen. Ik zorg ervoor dat ik topvorm ben!